|
|
عنوان مقاله: برآورد تابع تقاضای سفر در بخش حمل و نقل جاده ای با استفاده از روش خودرگرسیون برداری(VAR)
نویسندگان: پریسا بازدار اردبیلی
نوع مقاله:
چکیده مقاله: امروزه، حرکت و جابه جایی یکی از عمده ترین الزامات اساسی است که نتایج اقتصادی را به دنبال دارد. در علم اقتصاد مجموعه خدماتی که سبب انتقال و جابه جایی منابع تولید می گردد، دارای ارزش اقتصادی است و بخشی از جریان تولید محسوب می شود. از این رو حمل و نقل از جمله ضروریات اقتصادی است که توجه و تأمل بیش از پیش را می طلبد. در این مقاله تقاضای سفر در حمل و نقل جاده ای با استفاده از روش خودرگرسیون برداری(VAR) طی سال های 90-1350 برآورد شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می‌دهد که در بلندمدت بیشترین تأثیر بر تقاضای حمل و نقل جاده ای مسافر را نرخ رشد تولید ناخالص داخلی دارد. یعنی هرگاه نرخ تولید ناخالص داخلی 1 درصد رشد کند، تقاضای حمل و نقل جاده ای مسافر 04/1 درصد افزایش پیدا می کند. از سوی دیگر مدل فوق نشان می دهد که کشش قیمتی تقاضای حمل و نقل جاده ای مسافر 78/0 است. به عبارت دیگر کشش قیمتی تقاضای حمل و نقل جاده ای مسافر بی کشش (کمتر از یک بوده و تأثیر کمتری دارد) بوده است. همچنین با افزایش 1درصدی طول راه اصلی، تقاضای مسافر در بخش حمل و نقل جاده ای به میزان 3/0درصد افزایش خواهد یافت.
کلیدواژه: تقاضای سفر، حمل و نقل جاده ای، خودرگرسیون برداری
محل ارائه: فصلنامه جاده
زبان: فارسی
ضمیمه مقاله:
سال چاپ: 1392
ایمیل نویسنده: parisabazdar@yahoo.com
|